พระราชวังกยองฮุย (พระราชวังเคียงฮุยกุง) ตั้งอยู่บนจุดยุทธศาสตร์ที่เป็นเนินเขา เริ่มสร้างเมื่อปี 1617 ในสมัย ‘พระเจ้ากวังแฮ’ (Gwanghaegun of Joseon: 광해군) และเสร็จสมบูรณ์ในปี 1623 เพื่อใช้เป็นพระราชวังรองของกษัตริย์โชซอนและเป็นสถานที่หลบภัยในสถานการณ์ฉุกเฉิน เดิมพระราชวังกยองฮุยเป็นเรือนของ ‘พระเจ้าโกจง’ (Gojong of Korea: 광무제) ภายหลังพระองค์ขึ้นครองราชย์จึงมีการปรังปรุงเป็นพระราชวังรองและใช้เป็นที่ประทับของพระองค์กระทั่งสวรรคต
ในอดีตพระราชวังกยองฮุยเคยมีอาคารน้อยใหญ่รวมกันกว่า 100 หลัง แต่สูญสลายหายไปจากเหตุอัคคีภัยครั้งใหญ่สองครั้งในรัชสมัย ‘พระเจ้าซุนโจ’ และ ‘พระเจ้าโกจง’ ต่อมาในช่วงที่ญี่ปุ่นเข้ายึดครองเกาหลีเมื่อปี 1908 โรงเรียนสอนภาษาญี่ปุ่นถูกสร้างขึ้นในเขตพระราชวัง โครงสร้างหลายอย่างในพระราชวังจึงถูกดัดแปลงและย้ายออกไปที่อื่น
ในปี 1990 พระราชวังกยองฮุยได้รับการบูรณะครั้งใหญ่ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในโครงการคืนชีพ 5 พระราชวังกรุงโซลของรัฐบาลเกาหลีใต้ แต่ความเสียหายใหญ่หลวงที่เกิดจากกองทัพญี่ปุ่น บวกกับระยะเวลาที่ถูกทอดทิ้งมานานหลายทศวรรษและสภาพบ้านเมืองภายนอกที่พัฒนาขึ้นมากทำให้การบูรณะพระราชวังกยองฮุยทำได้เพียง 33% เท่านั้น
ไม่ไกลจากพระราชวังกยองฮุยเป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์กรุงโซล ถนนจองดงและถนนจองโน ระหว่างเส้นทางเชื่อมไปยังพระราชวังท็อกซูมี ‘ถนนกำแพงหินพระราชวังถ็อกซู’ (Deoksugung Stonewall Walkway) ถนนสายโรแมนติกสำหรับการเดินเล่นกับคู่รักซึ่งเห็นได้บ่อยๆในซีรีส์เกาหลี