พระสนมเซียงเฟย (Xiang Fei: 香妃) ตำนานสตรีผู้มีกลิ่นกายหอมราวบุปผาซึ่งนักประวัติศาสตร์เชื่อว่ามีตัวตนอยู่จริงในประวัติศาสตร์ สนมเซียงเฟยเป็นที่รู้จักกันในนาม "สนมเสาวคนธ์" (Fragrant Concubine) โดยนางเป็นสนมผู้เป็นที่โปรดปราณที่สุดองค์หนึ่งของจักรพรรดิเฉียนหลงแห่งราชวงศ์ชิง


พระสนมเซียงเฟย (Xiang Fei: 香妃)
ภาพ: หรูอี้จ้วน

เซียงเฟยเป็นสตรีชาวอุยกูร์ที่มีความกล้าหาญไม่แพ้บุรุษ นางเข้าร่วมทัพอุยกูร์ต่อต้านกองกำลังราชวงศ์ชิงที่เข้ามารุกรานบ้านเกิดเมืองนอน การปรากฎตัวของเซียงเฟยทำให้บุรุษทั่วทั้งสนามรบต้องตกตะลึง แต่สุดท้ายทัพบ้านเกิดก็เป็นฝ่ายปราชัย นางถูกนำตัวไปวังต้องห้ามเพื่อเป็นสนมของเฉียนหลง

เซียงเฟยมักจะพกดาบสั้นติดตัวอยู่เสมอ ความกล้าหาญประกอบกับรูปโฉมที่งดงามและกลิ่นหอมราวบุปผาที่แผ่ออกมาจากกายจึงยิ่งทำให้เฉียนหลงเกิดความหลงใหลและต้องการให้นางยอมเป็นสนมด้วยความเต็มใจ เฉียนหลงเอาใจนางสารพัดโดยเฉพาะการเนรมิตรตำหนักให้เหมือนอุยกูร์เพื่อให้นางไม่รู้สึกโดดเดี่ยว

ตำนานจุดจบของเซียงเฟยถูกกล่าวเอาไว้สองบท หนึ่งคือนางพยายามลอบปลงพระชนม์เฉียนหลงแต่ไม่สำเร็จจึงฆ่าตัวตาย สองคือนางยอมใจอ่อนถวายตัวเป็นสนมทำให้เฉียนหลงยิ่งรักและทะนุถนอมนางมากขึ้น สร้างความไม่พอพระทัยแก่องค์ไทเฮาจึงลงโทษนางด้วยการมอบความตายให้...

ในซีรีส์จีนบางเรื่องมีการกล่าวถึงตำนานของเซียงเฟยเอาไว้ เช่น องค์หญิงกำมะลอ เล่ห์รักวังต้องห้ามและหรูอี้จ้วน