วัดเส้าหลิน (Shaolin Temple: 少林寺) วัดพุทธนิกายมหายานตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของเทือกเขาซงซานในเมืองลั่วหยาง "วัดเส้าหลิน" หรือ "วัดเสี้ยวลิ้มยี่" มีชื่อเสียงในฐานะแหล่งฝึกฝนศิลปะการป้องกันตัว ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมเมื่อวันที่ 1 สิงหาคม 2010 จากองค์การยูเนสโก


วัดเส้าหลิน (Shaolin Temple: 少林寺) เมืองลั่วหยาง มณฑลเหอหนาน สาธารณรัฐประชาชนจีน
CGTN

วัดเส้าหลินเป็นสถานที่ให้กำเนิดวิทยายุทธ์เส้าหลินอันโด่งดังที่ทั่วโลกรู้จักกันดี วิชากังฟูของเส้าหลินเกิดจากการนั่งสมาธิและกิจวัตรประจำวัน เล่ากันว่าในสมัยโบราณพระ 13 รูปในวัดเส้าหลินใช้กังฟูต่อสู้ช่วยชีวิตจักรพรรดิองค์หนึ่งซึ่งถูกปองร้ายทำให้กังฟูเส้าหลินมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วประเทศโดยได้รับการยอมรับว่าเป็นแหล่งวิชาการต่อสู้และศิลปะการป้องกันตัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของจีน

วัดเส้าหลินมีพื้นที่ราว 30,000 ตาราเมตร สร้างขึ้นเมื่อปี 495 ต่อมาในปี 527 "พระโพธิธรรม" (Bodhidharma) หรือที่รู้จักกันในนาม "ตั๊กม้อ" ภิกษุจากประเทศอินเดียที่ได้เดินทางมายังวัดเส้าหลิน พระตั๊กม้อสังเกตท่าทางการเคลื่อนไหวของสัตว์ในป่าและนำมาประยุกต์เป็นท่าหมัดมวยเพื่อให้บรรดาภิกษุได้ใช้ออกกำลังกายจนกลายมาเป็นต้นกำเนิดศิลปะการต่อสู้ของวัดเส้าหลิน

ภายในบริเวณวัดมีอารามและวิหารหลายแห่ง ทั้งอารามหลวง (อารามตั๊กม้อ) สถานที่ประดิษฐานพระพุทธรูปปางต่างๆ อารามเจ้าอาวาสและป่าเจดีย์ซึ่งมีเจดีย์กว่า 200 องค์ โดยเป็นสุสานสำหรับเจ้าอาวาสและหลวงจีนอาวุโสของวัดในแต่ละสมัยที่มรณภาพ โดยที่นี่ถือเป็นสถาปัตยกรรมเจดีย์โบราณที่ใหญ่ที่สุดในโลก

ในภาพยนตร์จีนกำลังภายในหลายเรื่องมีการอ้างถึงวัดเส้าหลินโดยมีการยกย่องให้เส้าหลินเป็นเสาหลักของยุทธภพ บทบาทของตัวละครหลายตัวต้องเข้ามามีส่วนพัวพันกับวัดเส้าหลิน โดยเฉพาะเจ้าอาวาสที่แม้จะชราภาพจนหนวดเครากลายเป็นสีขาวโพลนแต่ยังมีฝีมือการต่อสู้ที่ร้ายกาจ...