ภาพ: Bert Heesterbeek |
ในอดีตวัดหลิงกู่เคยมีขนาดใหญ่มากโดยครอบคลุมพื้นที่กว่า 500 เอเคอร์ สร้างขึ้นครั้งแรกเมื่อปี 515 สมัยราชวงศ์เหลียง ว่ากันว่าในยุครุ่งเรืองสมัยราชวงศ์หมิงเคยมีพระอยู่ที่วัดหลิงกู่กว่า 1,000 รูป แต่น่าเสียดายที่ตัววัดได้รับความเสียหายอย่างมากในช่วงสงครามสมัยจักรพรรดิเสียนเฟิงแห่งราชวงศ์ชิง
ไฮไลท์แรกของวัดหลิงกู่ คือ ‘หออู่เหลียง’ (Wuliang Hall) หมายถึง ‘ความไม่สิ้นสุด’ สร้างขึ้นเมื่อปี 1831 หออู่เหลียงมีความสูง 22 เมตร กว้าง 53.8 เมตร ลักษณะเด่นคือ การสร้างด้วยอิฐทั้งหลังโดยไม่มีคานซึ่งถือเป็นหอหรือวิหารที่มีขนาดใหญ่และเก่าแก่ที่สุดในบรรดาหอที่สร้างในยุคเดียวกัน
ไฮลท์ที่สองของวัดหลิงกู่อยู่ถัดไปที่ด้านหลังของวัดอันเป็นที่ตั้งของ ‘เจดีย์หลิงกู่’ (Linggu Pagoda) เจดีย์ 9 ชั้น สูง 60.5 เมตร สร้างเมื่อปี 1929 เพื่อรำลึกถึงผู้เสียสละจำนวนมากในสงคราม ภายในเจดีย์มีบันไดวนที่จะพาขึ้นไปถึงชั้นบนสุดขององค์เจดีย์ซึ่งสามารถมองเห็นวิวที่สวยที่สุดของสวนด้านนอก
เดิมทีวัดแห่งนี้ไม่ได้ชื่อ ‘หลิงกู่’ โดยมีการเปลี่ยนชื่อมาแล้วหลายครั้ง กระทั่งเปลี่ยนเป็นหลิงกู่ในสมัยจักรพรรดิจูหยวนจางและในเดือนพฤศจิกายน 1928 พรรคก๊กมินตั๋ง (พรรคชาตินิยมจีน) มีมติเปลี่ยนวัดหลิงกู่ให้เป็นสุสานทหารที่เสียสละโดยมีการสลักชื่อทหารมากกว่า 33,000 นาย เอาไว้ภายในวัด