 |
| ภาพ: Yunnan Exploration |
วัดอวี้เฟิงสร้างเมื่อปี 1756 สมัยจักรพรรดิเฉียนหลงแห่งราชวงศ์ชิง ด้านหน้าของวัดมีสระน้ำขนาดเล็กล้อมรอบด้วยต้นสนขนาดใหญ่ ในอดีตวัดเคยมีสนามหญ้าล้อมอยู่ 9 แห่ง แต่ปัจจุบันมีวิหารหลัก ทางเข้าและลานสองแห่งที่หลงเหลือจากช่วงเวลาอันยาวนาน
รูปแบบของวัดเป็นการผสมผสานระหว่างสถาปัตยกรรมพุทธศาสนาฮั่น พุทธศาสนาทิเบต ลัทธิเต๋าและลัทธิตงปาของชาวน่าซีเข้าด้วยกัน สะท้อนถึงการอยู่ร่วมกันอย่างสงบกลมกลืนแม้จะต่างวัฒนธรรม
ในมุมหนึ่งของวัดมีลานต้นคามิเลียซึ่งมีต้นคามิเลียขนาดใหญ่ที่ผสานคามิเลียสองสายพันธุ์เข้าด้วยกัน ชาวน่าซีเชื่อว่าดอกคามิเลียเป็นสัญลักษณ์ของ ‘รักแท้’ มีพลังวิเศษในการทำให้คู่รักมีความสุขในโลกของความเป็นจริง
ว่ากันว่าต้นคามิเลียปลูกในช่วงระหว่างปี 1465 - 1487 สมัยราชวงศ์หมิง หมายความว่ามีอายุมากกว่าวัด ช่วงปลายฤดูใบไม้ผลิถึงต้นฤดูร้อนดอกคามิเลียจะเบ่งบานเป็นเวลานานกว่าร้อยวันเลยทีเดียว
