ภาพ: Nomadic Tibet |
พระราชวังฤดูร้อนโนร์บูกลิงกาสร้างในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 ในจุดที่เคยเป็นพื้นที่แห้งแล้งเพื่อถวายแด่ "เคลซัง เกียตโซ" (Kelzang Gyatso) ดาไลลามะองค์ที่ 7 ในการใช้เป็นสถานที่พำนักตลอดช่วงฤดูร้อน จนในที่สุดก็กลายเป็นสวนสาธารณะสำหรับจัดการปัญหาทางการเมือง พบปะแขกบ้านแขกเมืองและประกอบพิธีทางศาสนา
ในเวลาต่อมามีการขยับขยายพื้นที่เพิ่มเติมกว่า 360,000 ตารางเมตร พระราชวังมีขนาดใหญ่ขึ้น ประกอบด้วยห้องหับกว่า 300 ห้อง โดยถูกใช้เป็นสถานที่พักขององค์ดาไลลามะองค์ที่ 7 ถึง 14 มีสวนสาธารณะและพิพิธภัณฑ์เปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าชมความสวยงามเมื่อปี 1959
พระราชวังโนร์บูกลิงกาอยู่ห่างจากพระราชวังโปตาลาไปทางตะวันตกราว 1 กิโลเมตร ชื่อพระราชวัง "โนร์บูกลิงกา" หมายถึง "อุทยานแห่งขุมทรัพย์" (Park of Treasure) ล้อมรอบด้วยอุทยานฝีมือมนุษย์ที่ใหญ่ที่สุดในทิเบต ประดับด้วยพืชพันธุ์นานาชนิดจนถูกเรียกว่า "แหล่งออกซิเจนแห่งที่ราบสูง" เสริมสร้างบรรยากาศผ่อนคลายเมื่อได้เข้าไปสัมผัส