 |
| ภาพ: Japan OLD |
นิโนมิยะจำต้องย้ายไปอาศัยอยู่กับลุงโดยทำการเกษตรเลี้ยงชีพ เขาเชื่อมั่นว่า "ความรู้" จะช่วยพลิกชีวิตความเป็นอยู่ให้ดีขึ้นได้จึงเริ่มศึกษาตำรับตำราทุกครั้งที่มีโอกาสจนกลายเป็นภาพติดตาของเด็กหนุ่มเดินก้มหน้าอ่านหนังสือทั้งๆที่กำลังแบกท่อนฟืนเอาไว้เต็มหลัง
นิโนมิยะใช้ความรู้ที่สั่งสมมาเปลี่ยนผืนดินรกร้างให้กลายเป็นแปลงเกษตรมีมูลค่า เขาประสบความสำเร็จมั่งคั่งร่ำรวยด้วยวัยเพียงยี่สิบปี กิตติศัพท์อันเลื่องลือทำให้ทางการต้องเชิญนิโนมิยะมาเป็นผู้ว่าท้องถิ่นเพื่อแก้ไขวิกฤติเศรษฐกิจและการเกษตรที่กำลังย่ำแย่
นิโนมิยะใช้เวลาไม่นานในการแก้ไขด้วยการถ่ายทอดองค์ความรู้และสร้างรูปแบบสถาบันการเงิน เมื่อโชกุนรับทราบความจึงชื่นชมและมอบชื่อใหม่ให้เขาว่า "นิโนมิยะ ซนโตคุ" (Ninomiya Sontoku: 二宮 尊徳) ภายหลังเสียชีวิตเมื่อ 17 พฤศจิกายน 1856 พระจักรพรรดิได้พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์เพื่อเป็นเกียรติสูงสุด
เรื่องราวของนิโนมิยะกลายเป็นแรงบันดาลใจให้คนรุ่นหลังเห็นความสำคัญของการศึกษา โรงเรียนและสถานที่สำคัญหลายแห่งจึงมีรูปปั้นของเขาตั้งอยู่ แต่ก็มีการผูกโยงรูปปั้นของเขากับตำนานสยอง กล่าวกันว่าในเวลากลางคืนรูปปั้นของนิโนมิยะจะขยับเขยื้อนโดยบิดขี้เกียจส่งเสียงดังหรือเดินเล่นไปทั่วโรงเรียนและจะกลับมาเป็นรูปปั้นเหมือนเดิมเมื่อฟ้าสาง
