ในประวัติศาสตร์จีนมีการยกย่องสตรีผู้มีรูปโฉมงดงาม 4 นาง เรียกว่า "สี่ยอดหญิงงาม" (Four Beauties of China: 中国古代四大美女) ได้แก่ ไซซี หวังเจาจวิน เตียวเสี้ยนและหยางกุ้ยเฟย พวกนางล้วนขึ้นชื่อในเรื่องรูปโฉมงามงดจนมีคำกลอนกล่าวชื่อชมความงามของแต่ละนางเอาไว้ว่า
"มัจฉาจมวารี" (沉鱼: Xi Shi Sinks Fish)
"ปักษีตกนภา" (落雁: Wang Zhaojun Entice Birds Falling)
"จันทร์หลบโฉมสุดา" (闭月: Diaochan Eclipses the Moon)
"มวลผกาละอายนาง" (羞花: Yang Guifei Shames Flowers)
สี่ยอดหญิงงาม
• ไซซี: สาวชาวบ้านผู้มีรูปโฉมงดงามต้องตาต้องใจบุรุษจนถูกส่งเข้าไปเป็นบรรณาการต่างแคว้นเพื่อยั่วยวนอ๋องให้หลงใหลในแผนการล้มล้างแผ่นดิน
• หวังเจาจวิน: สาวงามที่เข้าวังหลวงแต่ไม่ได้รับความสนใจจากฮ่องเต้เพราะไม่ยอมติดสินบนจิตรกรจนนางต้องยอมเสนอตัวเองไปแต่งงานอยู่เผ่าซงหนูเพื่อไม่ต้องใช้ชีวิตเหี่ยวเฉา
• เตียวเสี้ยน: สาวงามผู้เสียสละตัวเองเพื่อแผนล้มล้างสายสัมพันธ์พ่อลูกบุญธรรมลิโป้กับตั๋งโต๊ะให้ขาดสะบั้นและจบลงด้วยการที่ลิโป้ลงมือสังหารตั๋งโต๊ะ
• หยางกุ้ยเฟย: สางงามผู้เต็มไปด้วยความลุ่มหลงมัวเมาในราคะที่พลิกสถานะจากลูกสะใภ้กลายมาเป็นสนมเอกจนทำให้บ้านเมืองเข้าสู่สถารการณ์วิกฤต
