ศาลเจ้าฟุตะระซัง (Futarasan Shrine: 二荒山神社) ศาลเจ้าชินโตในเมืองนิกโก ชื่อทางการว่า "ศาลเจ้านิกโกฟูตะระซัง" (Nikko Futarasan Shrine: 日光二荒山神社) ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมในปี 1999 จากองค์การยูเนสโกร่วมกับศาลเจ้าโทโชกุและวัดรินโนจิภายใต้ชื่อ "ศาลเจ้าและวัดแห่งนิกโก"


ศาลเจ้าฟุตะระซัง (Futarasan Shrine: 二荒山神社) เมืองนิกโก จังหวัดโทชิกิ ประเทศญี่ปุ่น
日光二荒山神社

ศาลเจ้าฟุตะระซังอยู่ท่ามกลางธรรมชาติโดยมีต้นไม้เขียวขจีเป็นฉากหลัง ศาลเจ้าก่อตั้งเมื่อปี 782 โดย "โชโด โชนิน" (Shodo Shonin: 勝道上人) ภิกษุผู้เผยแพร่ศาสนาพุทธเข้าสู่เมืองนิกโกในช่วงศตวรรษที่ 8 และยังเป็นผู้ก่อตั้งวัดรินโนจิซึ่งตั้งอยู่ในนิกโกด้วยเช่นกัน

ศาลเจ้าฟุตะระซังเป็นสถานที่สถิตของเทพเจ้า 3 องค์ ได้แก่ โอคุนินุชิ โนะ มิโกโตะ, ทาโงริฮิเมะ (ชายา) และ อาจิสุคิตากะฮิโกเนะ (โอรส) โดยเชื่อกันว่าเทพทั้ง 3 คือผู้นำความเจริญรุ่งเรืองมาสู่หมู่เกาะญี่ปุ่น

พื้นที่ส่วนใหญ่ของศาลเจ้าให้เข้าชมได้โดยไม่เสียค่าธรรมเนียม ภายในศาลเจ้าเป็นสถานที่เก็บรักษาดาบสองเล่มซึ่งถูกยกให้เป็นสมบัติประจำชาติญี่ปุ่น สะพานชินเคียวที่อยู่ห่างออกไปราวหนึ่งกิโลเมตรถือเป็นส่วนหนึ่งของศาลเจ้าฟุตะระซังด้วย

บริเวณหน้าศาลเจ้ามีโคมสำริดขนาดใหญ่ถูกล้อมด้วยรั้วสีแดงเรียกว่า "โคมปีศาจ" (Phantom Lantern) เล่ากันว่าครั้งหนึ่งโคมนี้ได้กลายร่างเป็นปีศาจที่น่าสะพรึงกลัวออกอาละวาดจนชาวบ้านขวัญผวา แต่ต่อมาปีศาจถูกซามูไรฟันด้วยดาบจนปรากฏเป็นร่องรอยบนโคมอย่างที่เห็นในปัจจุบัน