วัดโจคัง (Jokhang Monastery: Jokhang Temple: Dazhao Si: 大昭寺: ཇོ་ཁང) ศาสนสถานใจกลางเมืองเก่าของกรุงลาซา เขตปกครองตนเองทิเบต สร้างขึ้นครั้งแรกเมื่อปี 647 ตามบัญชาพระเจ้าซงเซน กัมโป (King Songtsen Gampo) เนื่องในโอกาสฉลองการอภิเษกสมรสของพระเจ้าซงเซนกัมโปกับเจ้าหญิงเหวินเฉิง (Princess Wencheng) แห่งราชวงศ์ถัง


วัดโจคัง (Jokhang Monastery: Jokhang Temple: Dazhao Si: 大昭寺: ཇོ་ཁང)
ภาพ: Tibet Discovery

อารามโจคังได้ชื่อว่าศาสนสถานศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในทิเบต สำหรับชื่อ "โจคัง" หมายถึง "บ้านของพระพุทธเจ้า" สร้างขึ้นบนจุดที่เคยเป็นทะเลสาบมาก่อนโดยอยู่ที่ระดับความสูง 3,700 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล โครงสร้างของอารามมีรูปแบบสถาปัตยกรรมผสมระหว่างทิเบต จีนสมัยราชวงศ์ถัง เนปาลและอินเดีย หลังคาประดับด้วยธรรมจักร กวาง สัตว์ปีกและระฆังสีทอง

วัดโจคังเป็นศูนย์รวมแห่งจิตวิญญาณของทิเบตและจุดหมายปลายทางของผู้แสวงบุญชาวพุทธจำนวนมากที่มาสวดมนตร์อยู่บริเวณหน้าวัดทั้งกลางวันและกลางคืน ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมในฐานะกลุ่มโบราณสถานพระราชวังโปตาลาในลาซาจากองค์การยูเนสโกเมื่อปี 1994 (ร่วมกับพระราชวังโปตาลาและพระราชวังโนร์บูกลิงกา)

วิหารหลักของวัดประดิษฐานพระศากยมุนีโจโวริมโปเช (Jowo Rinpoche) พระพุทธรูปปิดทองทรงเครื่องกษัตริย์ซึ่งเจ้าหญิงเหวินเฉิงอัญเชิญมาพร้อมกับพระนางด้วย เล่ากันว่าในสมัยปฏิวัติวัฒนธรรม กลุ่มยุวชนแดงโจมตีวัดโจคังได้รับความเสียหายหนัก แต่กลับไม่กล้าทำลายวิหารหลักเพราะเกรงในความศักดิ์สิทธิ์ของพระโจโวริมโปเช