 |
| ภาพ: Brotherhood of Blades |
แต่เหมือนโชคจะเข้าข้างจากการที่เขาไปมีความสัมพันธ์กับแม่นมของรัชทายาทจูโหยวเซี่ยว เมื่อรัชทายาทขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าหมิงซีจง (จักรพรรดิเทียนฉี่) เขาจึงใช้เส้นสายจากแม่นมเลื่อนขั้นเป็นขันทีคนสนิทผู้เขียนราชโองการและเปลี่ยนกลับมาใช้สกุลเดิมว่า "เว่ย" โดยได้รับพระราชทานนามว่า "จงเสียน"
แม้จะไร้การศึกษาไม่รู้หนังสือ แต่เว่ยจงเสียนมีความเจ้าเล่ห์แพรวพราวจึงใช้ขันทีที่รู้หนังสือทำงานแทนตนเอง เขาได้รับมอบหมายให้ดูแล "ตงฉ่าง" สั่งสมอำนาจมากจนไม่มีใครกล้าหืออือ ใช้ความอ่อนต่อโลกมอมเมาพระเจ้าหมิงซีจงจนแทบจะกลายเป็นผู้กุมอำนาจทั้งหมดเอาไว้ในกำมือ
เว่ยจงเสียนผลักดันเครือญาติให้เข้ามากินตำแหน่งราชการและรับบรรดาศักดิ์ทั้งที่ไม่ได้มีผลงาน กำจัดกลุ่มก้อนที่เป็นปฏิปักษ์อย่างโหดเหี้ยมด้วยสารพัดข้อกล่าวหา ป้องกันไม่ให้เกิดการวิพากษ์วิจารณ์ในหมู่ประชาชน ผู้ที่หวังจะก้าวหน้าจึงพากันมาประจบประแจงถึงขั้นมีการสร้างศาลเว่ยจงขึ้นทั่วเมืองหลวง
จุดจบของเว่ยจงเสียนมาถึงเมื่อพระเจ้าหมิงซีจงสวรรคต พระเจ้าหมิงซือจงขึ้นครองราชย์เป็นฮ่องเต้องค์ต่อมา เว่ยจงเสียนไม่มีที่พึ่งพึงจึงถูกขุนนางฝ่ายตรงข้ามที่ยังเหลือรอดถวายฎีกาโจมตี เขาถูกลดขั้นให้ตามด้วยการส่งคนไปดำเนินคดีจนเว่ยจงเสียนต้องชิงฆ่าตัวตายก่อนเพราะกลัวความผิดในเดือนธันวาคม ปี 1627
