อุทยานเป่ยไห่ตั้งอยู่บนทะเลสาบเป่ยไห่ (Beihai Lake) ทางตะวันตกเฉียงเหนือของพระราชวังต้องห้าม ที่นี่เป็นหนึ่งในอุทยานหลวงโบราณที่มีสภาพสมบูรณ์ที่สุดของจีนแม้จะผ่านเวลามาเนิ่นนานนับพันปี
ในอดีตนั้นอุทยานเป่ยไห่เป็นสถานที่ต้องห้ามที่มีไว้เฉพาะเหล่าราชวงศ์ชั้นสูงเท่านั้นที่สามารถเข้าไปด้านในได้ แต่เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไปพร้อมกับการล่มสลายของระบอบราชวงศ์ทำให้ที่นี่กลายสภาพเป็นสวนสาธารณะที่ประชาชนทั่วไปสามารถเข้าไปชื่นชมความงามได้
ประวัติการก่อสร้างอุทยานต้องไล่ย้อนกลับไปตั้งแต่สมัยราชวงศ์เหลียว จิน หยวน (มองโกล) หมิงและราชวงศ์ชิงโดยมีการสร้างอาคารเพิ่มเติมมาเรื่อยๆ การออกแบบสวนนั้นตรงตามหลักฮวงจุ้ยที่ว่า "เขา 3 น้ำ 1" ที่หมายถึง "เขาสามส่วนกับน้ำหนึ่งส่วน" นั่นเอง
จุดน่าสนใจในอุทยานมีหลากแห่งแต่ที่โดดเด่นมากก็อย่างเช่น "ศาลาห้ามังกร" (Five Dragon Pavilions) ศาลาทรงจีน 5 หลังสร้างติดต่อกัน และ "ฉากเก้ามังกร" (Nine Dragon Screen) แนวกำแพงที่สลักลวดลายมังกรอย่างวิจิตรเหมือนกับฉากในพระราชวังต้องห้ามแต่มีขนาดเล็กกว่า
เมื่อขึ้นไปบนเขาและมองลงมาจะเห็นเจดีย์ขาวตั้งโดดเด่นอยู่ด้านบนเนินเขาเกาะหยก เจดีย์ขาวมีความสูง 36 เมตรตั้งอยู่บนฐานหิน องค์เจดีย์สร้างในปี 1651 โดยจักรพรรดิซุ่นจื่อเพื่อแสดงให้เห็นถึงความเลื่อมใสศรัทธาในพุทธศาสนาของพระองค์เนื่องในโอกาสที่องค์ดาไลลามะที่ 5 เสด็จเยือนกรุงปักกิ่งเป็นครั้งแรก