"มีเงินใช้ผีโม่แป้ง" (有钱能使鬼推磨) สำนวนจีนที่สื่อถึงการใช้เงินเป็นเครื่องมือในการทำเรื่องยุ่งยากให้กลายเป็นเรื่องง่าย ไม่ว่าเป็นเรื่อง "ถูกจริยธรรม" หรือ "ผิดครรลองคลองธรรม" (แต่ส่วนใหญ่จะเป็นกรณีหลัง) โดยมีที่มาจากงานเขียนของหลิวอี้ชิ่งในสมัยราชวงศ์จิ้นตะวันออก


มีเงินใช้ผีโม่แป้ง (有钱能使鬼推磨)
ภาพ: International Money Transfer

เรื่องเล่ามีอยู่ว่า ผีหน้าใหม่อดอยากสภาพผอมโซเพิ่งลงมายังขุมนรก เขาได้รับคำแนะนำจากผีรุ่นพี่รูปร่างอ้วนพีว่าหากไปที่โลกแล้วสร้างเสียงบางอย่างเพื่อหลอกหลอนจนชาวบ้านเกิดความหวาดกลัวก็จะได้เครื่องเซ่นไหว้ดีๆกลับมากินอย่างอิ่มหนำสำราญ

ทว่าผีผอมยังมิได้ทำความเข้าใจคำแนะนำของผีอ้วนอย่างถ่องแท้ เขาผลีผลามเข้าไปในบ้านของชายฐานะยากจนที่ไม่มีแม้แต่เสื้อผ้าดีๆจะสวมใส่ ผีผอมเห็นว่าในครัวมีเครื่องโม่หินและแป้งที่ยังโม่ไม่เสร็จจึงลงมือโม่แป้งที่เหลือโดยหวังจะใช้เสียงจากการโม่แป้งทำให้เจ้าของบ้านเกิดความหวาดกลัว

เมื่อเจ้าของบ้านได้ยินเสียงจึงรีบรุดมาดูแต่ไม่พบเจอใคร เขาถอนหายใจแล้วคิดว่าสวรรค์คงรู้สึกสงสารที่ตนเองลำบากยากจนจึงส่งผีมาช่วยโม่แป้ง ส่วนผีผอมก็ไม่ได้รับสิ่งใดเป็นการตอบแทน (เหนื่อยฟรี) ภายหลังเรื่องนี้ถูกแพร่งพรายออกไปและเกิดความผิดเพี้ยนจนกลายเป็นสำนวน "มีเงินใช้ผีโม่แป้ง"